1 O günlerde Vaftizci Yahya Yahudiye kırlarında vazetmeye başladı.
2“Tövbe edin, çünkü Semavî Hükümranlık yaklaştı” diyordu.
3 Allah’ın Yeşaya Peygamber vasıtasıyla haber verdiği kişi Yahya’dır. Yeşaya şöyle dedi: “Kırlarda biri haykırıyor: ‘Rab’bin yolunu hazırlayın, geçeceği yerleri düzeltin.’”
4 Yahya’nın abası deve kılındandı, belinde deri kuşak vardı. Yaban balı ve çekirge yerdi.
5Kudüs’ten, Yahudiye’nin her tarafından ve Şeria Irmağı civarından insanlar Yahya’ya akın ediyordu.
6Günahlarını itiraf ediyor ve Yahya tarafından Şeria Irmağı’nda vaftiz ediliyorlardı.
7 Ferisi ve Saduki mezheplerine bağlı birçok insan da Yahya’ya gelip vaftiz olmak istedi. Yahya onlara, “Ey engerekler soyu! Allah’ın gazabından kaçabileceğinizi kim söyledi?
8Artık tövbeye yaraşır şekilde yaşayın.
9‘Biz İbrahim’in soyundanız’ demeye kalkmayın. Bu boş bir düşüncedir. Bilin ki, Allah İbrahim’e şu taşlardan bile çocuklar yapabilir.
10Siz işe yaramayan ağaçlara benziyorsunuz. Balta ağaçların köküne dayandı. İyi meyve vermeyen her ağaç kesilip ateşe atılacaktır.
11Ben sizi suyla vaftiz ediyorum. Bu sizin artık tövbekâr olduğunuzu gösterir. Fakat benden çok daha üstün biri gelecek. Ben O’nun çarıklarını taşımaya bile lâyık değilim. O, sizi Mukaddes Ruh’la ve ateşle vaftiz edecek.
12Yabası elindedir. Harman yerini temizleyecek. Buğdayını ambara yığacak, samanı ise sönmeyen ateşte yakacak.”
13 Bu sırada İsa, Celile bölgesinden Şeria Irmağı’na, Yahya’nın bulunduğu yere geldi. Vaftiz olmak istedi.
14Fakat Yahya buna engel olmaya çalıştı. “Vaftiz olmak için neden bana geliyorsun? Vaftiz için asıl benim sana gelmem gerekir” dedi.
15 İsa, “Şimdilik böyle olsun. Böyle yaparak Allah’ın istediği her şeyi eksiksizce yerine getirmeliyiz” diye cevap verdi. Bunun üzerine Yahya, İsa’nın isteğini kabul etti.
16 Böylece İsa vaftiz oldu. Sudan çıkar çıkmaz göğün yarıldığını ve Allah’ın Ruhu’nun bir güvercin gibi inip üzerine konduğunu gördü.
17Semadan bir ses duyuldu: “Sevgili semavî Oğlum budur. O’ndan razıyım” dedi.