1 Therefore thou art inexcusable, O man, whosoever thou art that judgest: for wherein thou judgest another, thou condemnest thyself; for thou that judgest doest the same things.
2Śpiewajcież Panu, dobrorzeczcie imieniowi jego, opowiadajcie ode dnia do dnia zbawienie jego.
3Opowiadajcie między narodami chwałę jego, między wszystkimi ludźmi cuda jego.
4Albowiem wielki Pan i wszelkiej chwały godny, i straszliwy jest nad wszystkich bogów.
5Wszyscy bowiem bogowie narodów są bałwani; ale Pan niebiosa uczynił.
6Zacność i ochędóstwo przed obliczem jego, moc i piękność w świątnicy jego.
7Oddajcie Panu, pokolenia narodów, oddajcie Panu chwałę i moc.
8Oddajcie Panu chwałę imienia jego; przynieście dary, a wnijdźcie do sieni jego.
9Kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości; niech się lęka oblicza jego wszystka ziemia.
10Powiadajcie między poganami: Pan króluje, a że i krąg świata utwierdzony będzie, tak, aby się nie poruszył, a iż będzie sądził ludzi w sprawiedliwości.
11Niech się weselą niebiosa, a niech pląsa ziemia; niech zaszumi morze, i co w niem jest.
12Niech pląsają pola, i wszystko co jest na nich; tedy niech wykrzykają wszystkie drzewa leśne,
13Przed obliczem Pańskiem; boć idzie, idzie zaiste, aby sądził ziemię. Będzie sądził okrąg świata w sprawiedliwości, a narody w prawdzie swojej.