9 And when he had opened the fifth seal, I saw under the altar the souls of them that were slain for the word of God, and for the testimony which they held:
10 And they cried with a loud voice, saying, How long, O Lord, holy and true, dost thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth?
11 And white robes were given unto every one of them; and it was said unto them, that they should rest yet for a little season, until their fellowservants also and their brethren, that should be killed as they were, should be fulfilled.
1 کلام خداوند، آن خدائی که آسمان ها را برافراشت، اساس زمین را بنا نهاد و به انسان روح بخشید، دربارۀ اسرائیل می فرماید:
2«من اورشلیم را مثل یک جام شراب می سازم. اقوام اطراف او از آن می نوشند و سر گیچ می گردند. وقتی که اورشلیم را محاصره کنند، سایر شهرهای یهودا هم محاصره می شوند.
3تمام اقوام جهان با هم متحد شده علیه اورشلیم می آیند، اما در آن روز من اورشلیم را در برابر همۀ اقوام مانند سنگ مُصادِم می سازم و هر کسی که آن را بردارد، به شدت زخمی می شود.»
4خداوند می فرماید: «در آن روز اسپهای دشمن را به وحشت می اندازم، چشمان آن ها را کور می کنم و سواران شان را به جنون مبتلا می سازم، ولی از یهودا مراقبت می نمایم.
5آنگاه قبیلۀ یهودا در دل خود می گوید: «خداوند، خدای قادر مطلق، به اهالی اورشلیم قوت بخشیده است.»
6در آن روز قبیلۀ یهودا را مانند آتشی سوزنده در جنگلها و مثل شعلۀ فروزان در کشتزارها می گردانم. آن ها اقوام راست و چپ خود را معدوم می سازند، اما مردم اورشلیم در رفاه و آسایش زندگی می کنند.
7من اولتر یهودا را رها می سازم تا خاندان داود و اهالی اورشلیم در بزرگی و شکوه بالا تر از یهودا نباشد.
8در آن روز من، خداوند از مردم اورشلیم دفاع می کنم. ضعیفترین آن ها مثل داود می شود و اولادۀ داود مانند خدا و همچون فرشتگان خداوند آن ها را راهنمائی می کنند.
9هر کشوری که بخواهد بر اورشلیم حمله کند، من آن را نابود می سازم.
10من بر خاندان داود و ساکنین اورشلیم روح ترحم، دعا و زاری را می ریزم. آنهای که بر من نیزه زده اند، مرا خواهند نگریست و مثل کسی که برای یگانه فرزند خود عُزا می گیرد، ماتم خواهند کرد و چنان به تلخی اشک خواهند ریخت که گوئی پسر ارشد شان مرده است.
11در آن روز در اورشلیم ماتم عظیمی مانند ماتمی که مردم برای هددرِمون در درۀ مِجِدو گرفتند، برپا می شود.
12تمام مردم روی زمین عزادار می شوند. هر خاندان جداگانه ماتم می گیرد: خاندان داود، خاندان ناتان،
13خاندان لاوی، خاندان شمعی
14و بقیۀ خانواده ها هر کدام، مردها علیحده و زنان شان علیحده، ماتم می گیرند.