9 And when he had opened the fifth seal, I saw under the altar the souls of them that were slain for the word of God, and for the testimony which they held:
10 And they cried with a loud voice, saying, How long, O Lord, holy and true, dost thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth?
11 And white robes were given unto every one of them; and it was said unto them, that they should rest yet for a little season, until their fellowservants also and their brethren, that should be killed as they were, should be fulfilled.
1Mizat e ngordhura e qelbin vajin e parfumierit; kështu pak marrëzi prish vlerën e diturisë dhe të lavdisë.
2Zemra e të urtit është në të djathtë të tij, por zemra e budallait është në të majtë të tij.
3Edhe kur budallai ecën rrugës, arsyeja i mungon dhe u tregon të gjithëve se është budalla.
4Në qoftë se zemërimi i një mbreti ndizet kundër teje, mos e lër vendin tënd, sepse gjakftohtësia i fashit fyerjet edhe kur janë të rënda;
5Éshtë një e keqe që kam parë nën diell, një gabim që vjen nga ai që qeveris;
6marrëzia është vënë në detyra të larta, ndërsa të pasurit ulen në vënde të ulëta.
7Kam parë shërbëtorë mbi kuaj dhe princa të ecin më këmbë si shërbëtorë.
8Kush çel një gropë mund të bjerë brënda dhe kush rrëzon një mur mund të kafshohet nga një gjarpër.
9Kush zhvendos gurë mund të plagoset dhe kush çan drutë vihet në rrezik.
10Në qoftë se sëpata topitet dhe nuk mprehet, duhet të përdoret me më tepër forcë; por dituria ka epërsinë t'ia dalë gjithnjë mbarë.
11Në qoftë se gjarpëri kafshon sepse nuk është magjepsur, magjistari bëhet i kotë.
12Fjalët e gojës të të urtit janë plot hir, por buzët e budallait e shkatërrojnë.
13Fillimi i ligjëratës së tij është budallallëk dhe fundi është marrëzi e dëmshme.
14Edhe sikur budallai t'i shumojë fjalët e tij, njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; kush mund t'i thotë çfarë do të ndodhë pas tij?
15Lodhja e budallait e rraskapit, sepse ai nuk di as si të shkojë në qytet.
16Mjerë ti, o vend, mbreti i të cilit është një fëmijë dhe princat e tij ia shtrojnë që në mëngjes!
17Lum ti, o vend, që ke mbret nga një soj fisnik, dhe princa që hanë në kohën e duhur për të vënë në vend forcat e tyre dhe jo për t'u dehur!
18Për shkak të përtacisë trarët e shtëpisë rrëzohen dhe gjerbon për shkak të plogështisë së duarve.
19Një banket shtrohet për t'u dëfryer dhe vera i jep gaz jetës, por paraja i përgjigjet çdo nevojtari.
20Mos mallko mbretin as me mend dhe mos mallko të pasurin në dhomën tënde të fjetjes, sepse një zog i qiellit mund ta çojë larg zërin tënd, dhe një zog që fluturon mund ta bëjë të ditur këtë gjë.