1 Klevout a ris ur vouezh kreñv a zeue eus an templ hag a lavaras d'ar seizh ael: It ha skuilhit war an douar an hanafoù eus kounnar Doue.
2Ar c'hentañ ael a yeas hag a skuilhas e hanaf war an douar. An dud o doa merk al loen hag ar re a azeule e skeudenn a voe skoet gant ur gouli drouk ha poanius.
3An eilvet ael a skuilhas e hanaf er mor. Dont a reas evel gwad un den marv. Kement en doa buhez er mor a varvas.
4An trede ael a skuilhas e hanaf war ar stêrioù ha war mammennoù an doureier. Troet e voent e gwad.
5Hag e klevis ael an doureier o lavarout: Te a zo reizh, Aotrou, an hini a zo hag a oa hag a vo, abalamour ma ec'h eus barnet kement-se.
6Rak skuilhet o deus gwad ar sent hag ar brofeded, hag ec'h roet eus dezho gwad da evañ. Henn meritout a reont.
7Klevout a ris unan all eus kostez an aoter o lavarout: Ya, Aotrou Doue holl-c'halloudek, da varnedigezhioù a zo gwirion ha reizh.
8Ar pevare ael a skuilhas e hanaf war an heol. Roet e voe dezhañ ar galloud da zeviñ an dud dre an tan.
9An dud a voe devet gant un tommder bras. An dud a vallozhjont anv Doue, an hini en deus galloud war ar goulioù-se, ha n'o deus ket keuz evit reiñ gloar dezhañ.
10Ar pempvet ael a skuilhas e hanaf war dron al loen. E rouantelezh a zeuas leun a deñvalijenn hag an dud en em grogas en o zeodoù gant ar boan.
11An dud a vallozhjont Doue an neñv abalamour d'o glac'haroù ha d'o goulioù, ha n'o deus ket keuz eus o oberoù.
12Ar c'hwec'hvet ael a skuilhas e hanaf war ar stêr vras Eufratez. He dour a sec'has evit kempenn an hent da rouaned ar sav-heol.
13Gwelout a ris o vont kuit eus genoù an aerouant, eus genoù al loen hag eus genoù e fals-profed, tri spered hudur heñvel ouzh gleskered.
14Rak speredoù diaouled eo, a ra burzhudoù hag a ya etrezek rouaned an douar hag ar bed holl, d'o dastum evit emgann deiz bras an Doue holl-c'halloudek.
15Setu, e teuan evel ul laer. Eürus an hini a veilh hag a ziwall e zilhad, evit na gerzho ket en noazh ha na vo ket gwelet e vezh.
16Hag e tastumas anezho en ul lec'h a zo anvet en hebraeg Harmagedon.
17Ar seizhvet ael a skuilhas e hanaf en aer. Ur vouezh kreñv a zeuas eus templ an neñv, eus an tron, o lavarout: Graet eo a gement-se!
18Bez' e voe mouezhioù, kurunoù, luc'hed hag ur c'hren-douar bras, ur c'hren-douar ken bras ha na voe biskoazh un hevelep abaoe ma ez eus tud war an douar.
19Ar gêr vras a voe lodennet e teir lodenn ha kêrioù ar broadoù a voe diskaret. Doue en doe soñj eus Babilon vras evit reiñ dezhi hanaf gwin e gounnar daer.
20An holl inizi a dec'has hag ar menezioù ne voent kavet ken.
21Hag e kouezhas eus an neñv war an dud ur grizilh bras, ken pounner hag un talant (~ 30 kg) pep grizilhenn. An dud a vallozhas Doue abalamour da c'houli ar grizilh, rak ar gouli-se a voe bras-meurbet.