7 Many waters cannot quench love, neither can the floods drown it: if a man would give all the substance of his house for love, it would utterly be contemned.
1 ای چوپانِ اسرائیل بشنو! ای که قبیلۀ یوسف را مانند گلۀ گوسفند راهنمائی می کنی! ای که بر فراز کروبیان یعنی فرشتگانِ مقرب، جلوس فرموده ای، در جلال و شکوه، خود را نمایان کن!
2حضور خود را به قبایل افرایم، بنیامین و مَنَسّی بنما، قدرتت را آشکار کن و برای نجات ما بیا.
3ای خدا ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.
4ای خداوند، خدای قادر مطلق، تا به کی بر قوم برگزیدۀ خویش غضبناک خواهی بود و دعای بندگانت را نمی شنوی؟
5خوراک ایشان را اشک و اندوه ساختی و جام لبریز سرشک را به آن ها نوشانیدی.
6ما را مورد تمسخر همسایگان ما ساخته ای و دشمنان ما به ما می خندند.
7ای خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.
8تو قوم برگزیده ات را همچون تاکِ انگوری از مصر بیرون آوردی، امت ها را بیرون راندی و در جای ایشان آنرا غرس نمودی.
9اطراف آنرا وسعت دادی، پس خوب ریشه دوانیده و زمین را پُر ساخت.
10کوهها به سایۀ آن پوشانیده شد و سروهای آزاد تو با شاخه هایش.
11شاخه های خود را تا به بحر و تا دریای فرات پهن نمود.
12پس چرا دیوارهایش را شکسته ای که هر رهگذری آن را می چیند؟
13گرازهای جنگل آن را ویران می کنند و حیوانات صحرا آنرا می خورند.
14ای خدای قادر مطلق، بسوی ما برگرد، از آسمان نظر انداز و ببین و از این تاک تفقد نما،
15از این نهالی که دست راست تو نشانده است و از آن پسری که برای خویشتن قوی ساخته ای!
16چون مثل هیزم در آتش سوخته شده و از خشم روی تو تباه گردیده اند!
17پس دست تو بر مرد دست راست تو باشد و بر پسر انسان که او را برای خود قوی ساخته ای.
18آنگاه هیچگاهی از تو رو بر نخواهیم گشتاند. ما را زنده نگهدار تا نام تو را بخوانیم.
19ای خداوند، خدای قادر مطلق، ما را دوباره احیاء کن و نور چهرۀ خود را بر ما بتابان تا نجات یابیم.