9 And when he had opened the fifth seal, I saw under the altar the souls of them that were slain for the word of God, and for the testimony which they held:
10 And they cried with a loud voice, saying, How long, O Lord, holy and true, dost thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth?
11 And white robes were given unto every one of them; and it was said unto them, that they should rest yet for a little season, until their fellowservants also and their brethren, that should be killed as they were, should be fulfilled.
1Voor muziekbegeleiding; "Verderf niet." Een puntdicht van David, toen Saül het huis liet bewaken, om hem te doden.
2Red mij van mijn vijanden, o mijn God, Bescherm mij tegen mijn verdrukkers;
3Bevrijd mij van de woestelingen, Verlos mij van de bloeddorstigen.
4Want zie, ze belagen mijn leven, En geweldenaars grijpen mij aan;
5O Jahweh, ofschoon ik niets kwaads of verkeerds heb gedaan, En geen schuld er aan heb, lopen zij uit en wachten mij op. Sta op! Snel mij te hulp en zie toe,
6Jahweh der heirscharen, Israëls God! Ontwaak, om al die trotsaards te straffen, Spaar geen van die valse verraders!
7Iedere avond komen ze terug. En lopen de stad rond, jankend als honden.
8Zie, ze kwijlen smaad uit hun mond, En het ligt op hun lippen: "Wie wil er wat horen!"
9Maar Jahweh, Gij lacht ze uit, En drijft met al die trotsaards de spot!
10Mijn Sterkte, aan U klamp ik mij vast, Want Gij zijt mijn toevlucht, o God!
11Mijn God, uw goedheid trede mij tegen, En doe mij op mijn vijanden neerzien, o God.
12Neen, spaar ze niet, opdat ze mijn volk niet verleiden; Maar doe ze vallen, en stort ze neer door uw kracht.
13Vergeld hun, o Heer, het kwaad van hun mond En het woord hunner lippen; Laat ze in hun eigen trots zich verstrikken, Om de vloeken en leugens, die ze hebben gesproken.
14Maak een eind aan hun woede, Maak een eind aan hun trots, Opdat ze erkennen, dat God heerst in Jakob Tot aan de grenzen der aarde.
15Laat ze terugkomen, iedere avond opnieuw, En door de stad lopen, jankend als honden,
16Rondzwervend, om vreten te zoeken, En blaffen, wanneer ze niet vol zijn.
17Maar ìk zal uw almacht bezingen, Elke morgen uw goedertierenheid prijzen; Want Gij zijt mijn schuts, Mijn toevlucht in tijden van nood.
18Mijn Sterkte, U wil ik loven; Want Gij zijt mijn toevlucht, o God, mijn genadige God!