9 And when he had opened the fifth seal, I saw under the altar the souls of them that were slain for the word of God, and for the testimony which they held:
10 And they cried with a loud voice, saying, How long, O Lord, holy and true, dost thou not judge and avenge our blood on them that dwell on the earth?
11 And white robes were given unto every one of them; and it was said unto them, that they should rest yet for a little season, until their fellowservants also and their brethren, that should be killed as they were, should be fulfilled.
1Ach dood, hoe bitter is de gedachte aan u Voor den man, die rustig in zijn woning zit; Voor den man zonder zorgen, wien alles gelukt, Die nog kracht bezit, om het genot te plukken.
2Maar dood, hoe goed is uw lot Voor den armen man, wiens kracht is gesleten; Voor den man, die struikelt en tegen alles zich stoot, En lastig wordt, omdat hem geen hoop meer blijft.
3Wees niet bang voor de dood, uw lot; Bedenk, dat allen, hetzij vóór u of na u, hetzelfde treft;
4Dit is het lot, dat God aan alle vlees heeft beschoren. Waarom dan de Wet van den Allerhoogste gevloekt? Hetzij duizend jaar of honderd of tien: Het dodenrijk verantwoordt het niet.
5Het kroost der bozen is een verachtelijk broed, Het ras der slechten een verdwaasd geslacht.
6Den zoon van den zondaar wordt de macht ontnomen; Steeds blijft de schande op zijn geslacht.
7De zoon zal zijn goddelozen vader vervloeken, Omdat hij om zijnentwil wordt veracht.
8Wee u, dus, goddeloze mannen, Die de Wet van den Allerhoogste verlaat!
9Vermenigvuldigt gij u, het is tot schade, En als gij zonen verwekt, tot zuchten; Komt gij ten val, het is een blijvende vreugde, En sterft gij, dan is het tot vloek.
10Wat uit stof is geboren, keert terug tot stof; Maar de zondaar valt van het ene niet in het andere.
11De mens is wel naar zijn lichaam een zucht, Maar de naam van den brave zal nimmer vergaan.
12Draag dus zorg voor uw naam, want hij blijft u langer Dan duizend kostbare schatten.
13Een goed leven duurt slechts weinige dagen, Maar een goede naam duurt dagen zonder tal.
14Verborgen wijsheid en een verstopte schat; Wat voor nut hebben beide?
15Beter een mens, die zijn dwaasheid verbergt, Dan een, die zijn wijsheid verstopt.
16Hoort, kinderen, de les over de schaamte, En schaamt u, zoals ik het u leer: Niet iedere schaamte komt te pas, Niet alle blozen is goed.
17Schaam u voor vader en moeder over ontucht, Voor vorst en prins over leugen;
18Voor heer en meesteres over bedriegen, Voor gemeente en volk over ontrouw;
19Voor vriend en makker over onrecht, En voor uw woonplaats over vreemden;
20Over het breken van eed en verdrag, Over het leunen op de ellebogen aan tafel;
21Over het weigeren van een gave, die gevraagd wordt, Over het zwijgen, als men u groet;
22Over het afwijzen van een vriend; Over het niet uitbetalen van loon,
23Over het blikken naar andermans vrouw,
24Over gemeenschap met haar dienstmaagd;
25Over smadende woorden jegens uw vriend, Over verwijten doen, als ge wat geeft;
26Over het verdraaien van wat ge hoort zeggen, En over het openbaren van geheime bespreking.
27Dan zult ge u schamen, zoals het behoort, En welbehagen vinden bij al wat leeft!